Είναι η μοίρα της πεταλούδας όταν σχηματίσει τα φτερά της να φύγει από το κουκούλι της. Όπως είναι η μοίρα του αετού να φύγει από τη φωλιά του και να ζει μοναχικά. Η θαλάσσια χελώνα μόνη της πρέπει να βρει το δρόμο για τη θάλασσα, και πρέπει να τα καταφέρει μέσα στη νύχτα για να μην την αποπροσανατολίσει το φως της ημέρας και δεχθεί επίθεση από γλάρους.
Η φύση είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα, εγώ ξέρω όμως κάτι διαφορετικό… τα χελιδόνια γυρνάνε πάντα στη φωλιά που γεννήθηκαν.
Υ.Γ.: Ποτέ δεν γιόρτασα τη μέρα του «Αγίου Βαλεντίνου», πάντα ήμουν με φίλους αυτήν τη μέρα. Φέτος, είμαι μακριά από οποιονδήποτε μπορεί να θεωρηθεί πραγματικός φίλος – τουλάχιστον που να μπορώ να είμαι σίγουρος
it's all in your mind ρε αγορινα.... απο μενα να σε κάνω μια μεγαλη αγκαλιά ...οχι για την μερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, ό,τι να ναι!! και εγώ σου λέω στο μπλογκ σου κάτι ΓΙΑ την ημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικά, όταν ξεκίνησα να το γράφω δεν ήταν τόσο κλαψομούνικο όσο βγήκε... Λες ενδόμυχα να θέλω να γιρτάζω την μέρα και να μου βγαίνει υποσυνείδητα;;; Τραγικό θα το θεωρούσα!!!
Αν σε παρηγορεί, φαίνεται πως πολλοί φίλοι, γνωστοί ή blogmates (or whatever else called), θα 'ναι τριγύρω σήμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κάθε χειμώνα τα πουλιά / πηγαίνουν σ' άλλο τόπο / μα δεν ξεχνούνε τη φωλιά / που χτίσανε με κόπο"
Το χελιδόνι πρέπει να 'ναι από τα πιο πολυτραγουδισμένα ζωντανά της πλάσης. Τυχαίο;
paromoios .
ΑπάντησηΔιαγραφήειδες... εγω απλοχερα κανω αγκαλια μεσα απο την καρδια μου και εσυ μου λες οτι μ'αγαπας μονο λογω της ημερας...σε συγχωρω για το κουταβι και μονο!!!! χαχαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήp.s. δεν ειναι κλαψομούνικο απλα συναισθηματικό θα το ελεγα...
εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι τη πέρασα με μια φίλη μου αλλά σε άσχετο κλίμα γιατί κανείς μας δεν θα άντεχε κάτι άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλέ ούτε εγώ μη στεναχωριέσαι. όλα καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήεύχομαι του χρόνου να είσαι σε γνώριμα νερά, ή έστω με μια ζεστή αγκαλιά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγω ποτέ δεν την γιορτασα...αλλα φέτος είπα στον εαυτό μου χρόνια πολλά για τον εξής λόγο...επειδή τώρα τελευταία ερωτεύομαι κάτι μαλάκες....να! με το συμπάθιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήJSteiak,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι όταν είναι και άλλοι στη θέση σου νιώθεις πολύ καλύτερα! Οι μαντινάδες δικές σου;;;
όσο για τα χελιδόνια, εκτιμώ ότι είναι η σχέση που έχουν αναπτύξει με τους ανθρώπους κάνοντας φωλιές στα σπίτια.όπως επίσης το ότι γυρνάνε κάθε χρονιά στην ίδια φωλιά, τα κάνει μέρος της οικογένειας...
ιμερος,
ΑπάντησηΔιαγραφή:D
αδερφέ,
Πάλι καλά να που είναι και το σκυλάκι!!! Ανταποδίδω αγκαλιές και ας μην είναι η μέρα :P
Μικρέ ναυτίλε,
εν τέλει και εγώ δεν έμεινα μόνος. Βγήκαμε με φίλους για ρετσίνες σε ένα μέρος που δεν είχε σχεδόν καθόλου ζευγάρια.
anisixos,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το επισκευτώ!
partaki,
Ναι, τελικά συνειδητοποιώ ότι μάλλον είμαστε περισσότεροι εμείς που δεν καναμε κάτι...
mahler,
Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή!!! Νομίζω είναι κάτι που το χρειαζόμαστε ολόκληρο τον χρόνο, αλλά τις μέρες που έχουμε οι άνθρωποι για κάποιο λόγο έχουμε φορτίσει παραπάνω συναισθηματικά, η ανάγκη για παρέα είναι πιο έντονη
lm lunaland,
ΑπάντησηΔιαγραφήόλοι μας έχουμε κάνει και τις λάθος μας επιλογές πουλί! Το ζήτημα είναι να πάμε μπροστά και να μην ξεχνάμε να αγαπάμε τον εαυτό μας. Το ζήτημα δεν είναι να προσδιοριζόμαστε με βάση αυτούς που αγαπάμε, αλλά προσδιοριζόμαστε με βάση τον εαυτό μας πρώτα. Το πόσο θα αγαπήσεις κάποιον δεν έχει σημασία, αν δεν αγαπάς και αν δεν σέβεσαι πρώτα και πάνω απ' όλα εσένα!
Ωραίο ποστ, ωραία σχόλια... Δεν ε΄χω να προθέσω τίποτα. Είπα ποτέ ευχαριστώ για το link? Ευχαριστώ για το link! Τώρα το blog μου έχει και αδερφάκι http://travellerlinasphotogallery.blogspot.com/
ΑπάντησηΔιαγραφή