Κάποιοι άνθρωποι όταν περνάνε δύσκολα κλείνονται μέσα σε τείχη που χτίζουν γύρω τους. Για να τους πλησιάσεις πρέπει να γκρεμίσεις αυτά τα τείχη. Δεν πρέπει να σκέφτεσαι ότι δεν είναι σωστή συμπεριφορά, απλά προσπαθεί να προστατευτεί.
Όταν όμως κάποια στιγμή κουραστείς μετά από καιρό να παλεύεις με το ανυπέρβλητο, μπορείς να ξαποστάσεις στο λόφο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον πύργο του άλλου.
Τότε είναι η στιγμή που ο άλλος πρέπει είτε να βγει στο παράθυρο και να σου δώσει νόημα στην παραπάνω προσπάθεια είτε θα καταλάβει την αξία σου και θα έρθει να σε βρει απέναντι.
Γιατί πάντα είναι πιο όμορφο να περπατάς στην εξοχή, ανάμεσα στα δέντρα και πάνω σε λόφους από το να είσαι κλεισμένος σε έναν παγωμένο πύργο
Όσο και να χτυπάς...όσο και να προσπαθείς να γκρεμίσεις...όσο και να θες να βοηθήσεις, εάν ο άλλος δεν πάρει το χρόνο που του αναλογεί για να αποφασίσει να αρχίσει να γκρεμίζει κι αυτός απο τη μέσα μεριά, λυπάμαι μα τα τοίχοι δε θα πέσουν. Ούτε και τα παράθυρα θα ανοίξουν μέχρι να καταλάβει ο απο μέσα πως ήρθε η ώρα να ανασκουμπωθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί καλό μου ένας τοίχος πέφτει ευκολότερα όταν τον βαράνε δύο. Και η χαρά τότε είναι διπλή!
Καλημερα...
Αυτό που είναι πιο όμορφο ακόμα είναι να κερδίσεις τα κλειδία για έναν τέτοιο πύργο. Να κερδίσεις την εμπιστοσύνη και την πραγματική αγάπη αυτού που σε ενδιαφέρει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που είπε και ο CsLaKoNaS ότι αυτό που πρέπει να κερδίσεις είναι την εμπιστοσύνη και την αγάπη αυτών που σε ενδιαφέρουν πραγματικά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου Σαββατοκύριακο!!
Οι γαλαζοαίματοι δεν δίνουν ποτέ το κλειδί για το παλάτι τους... σε αφήνουν όμως να μπεις μέσα του την πιο απίθανη στιγμή. Όταν είσαι έτοιμος να φύγεις από το λόφο...
ΑπάντησηΔιαγραφή:D
πολύ όμορφο το κείμενό σου, μάλλον ξέρω και σε ποιόν θα το προωθήσω. Καλή σου μέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήGeia sou kai esena mahler....
ΑπάντησηΔιαγραφήxairomai pou sou arese kai elpizo na aresei kai se ekeinon pou tha to steileis