... και έφερε τα πράγματα πίσω στη γνωστή γκαντεμιά!
Κάποτε ένας φίλος είχε πει ότι τα όνειρα δεν χρειάζονται μόνο φτερά, αλλά και σύστημα προσγείωσης... Μέχρι τώρα ήμουν τυχερός, αλλά ο χρυσός που μας δίνουν οι νάνοι από τα παραμύθια για καλή τύχη κάποια στιγμή τελειώνει...
Όντας μακριά από τα παλιά, όλες τις παλιές συνήθειες και τις ηρεμιστικές παρουσίες της φοιτητικής ζωής, των συμφοιτητών και των λοιπών ανθρώπων που είναι κοντά σου, η σιωπή του σπιτιού μοιάζει πιο εκκωφαντική από ποτέ..
εγώ πότε θα βιώσω αυτή την σιωπή του σπιτιού???
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι χρειαζόμαστε λίγη φασαρία μερικές φορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις που να την (μας) βρείς.
ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ ΕΞΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://anisixos.blogspot.com/2010/10/blog-post_15.html
Αξιζει να το δεις και οχι να το ζεις...
mahler,
ΑπάντησηΔιαγραφήπίστεψέ με δεν είναι και ό,τι καλύτερο...
dtouch3d,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε πρόδωσαν οι Εκκλησιές... στην αρχή δεν είχα καταλάβει, αλλά ελπίζω να το έχω τώρα. Ξέρω που είναι η φασαρία και μάλλον θα σας έρθω το άλλο σκ.
anisixos,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ενδιαφέρον το ποστ. Μπορώ να πώ ότι μου άρεσε αρκετά.