Νιώθω πολλές φορές να πνιγόμαστε στις κοινωνικές συμβάσεις...τα μέσα από τον χρόνο καθορισμένα στερεότυπα που θα πρέπει όλοι οι άνθρωποι να ταιριάζουμε. Οτιδήποτε άλλο απλά αποτελεί αποκλίνουσα συμπεριφορά...λες και δεν έχουμε όλοι μας κάποιες "αποκλίνουσες συμπεριφορές"..
...λες και δεν είμαστε όλοι ξεχωριστές προσωπικότητες...
Αυτός ο κόσμος στον οποίο ζούμε δείχνει το πιο απάνθρωπο πρόσωπό του σε πολλούς γύρω μας. Σε ένα παιδί με αναπηρία, σε έναν μαύρο, σε έναν μετανάστη, σε μια γυναίκα, σε έναν ή μια ομοφυλόφιλο, σε έναν γέρο που πια δεν μπορεί να εργαστεί ή να προσφέρει, σε έναν νέο που δεν μπόρεσε να σπουδάσει...
Αυτή η λίστα δεν θα τελειώσει ποτέ...
Δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο με ένα είδος φαγητού, με ένα είδος ποτού, με ένα είδος διασκέδασης, με ένα είδος σωματοτύπου, με ένα είδος ντυσίματος, με έναν τρόπο σκέψης.
Φέτος δουλεύω με ένα παιδί που έχει αυτισμό. Η κοινωνία του έχει γυρίσει την πλάτη γιατί είναι "χαμένο παιδί". Η πολιτεία του έχει γυρίσει την πλάτη γιατί είναι "χαμένο παιδί". Παρά τις δυσκολίες, εγώ πηγαίνω χαρούμενος στο σχολείο. Γιατί έμαθα πράγματα που σε τέσσερα χρόνια στο πανεπιστήμιο δεν τα αγγίξαμε καν. Έμαθα ότι για κάποια άτομα - κάτι μικρό για όλους τους υπόλοιπους - μπορεί να είναι άθλος, και όταν το καταφέρνουν είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα!!
Δυστυχως η κοινωνια εχει καποια στεροτυπα που δεν αλλαζουν ευκολα.Ομορφο κειμενο..
ΑπάντησηΔιαγραφήξερεις κατι ολοι οσοι προσπερνανε δεν ειναι γιατι "διεπονται" απο τα "κακα" κοινωνικα στερεοτυπα αλλα γιατι φοβούνται να αντικρισουν το μεγαλειο της ψυχης και της δυναμης που εχει ο εκαστοτε ανυσχηρος.... γιατι η λαμψη που εκπεμπουν αυτοι οι ανθρωποι που καταφερνουν καθε λεπτο να ααγωνίζονται για το "ακατορθοτο " θελει μεγαλα @@
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγνωμη αλλα ειμαι πολυ ευαισθητος και δεν μπορω να συνταξω και να δομησω την σκεψη μου τωρα... την καλησπερα μου
Αυτα που μαθαινεις στη ζωη δεν τα μαθαινεις σε κανενα πανεπιστημιο.Επισης αυτα που μαθαινεις στα μπλογκς δεν τα μαθαινεις σε κανενα πανεπιστημιο.Ομορφο κειμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφή