Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Αύριο μάθημα!!!

Ουφ!
Πραγματικά, μετά το τρέξιμο των τελευταίων ημερών είναι το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω… Αισίως τρίτη εβδομάδα που ασχολούμαστε με την πρακτική. Η μία εβδομάδα παρακολούθησης έγινε δύο λόγω απεργιών καταλήψεων και λοιπών τεχνικών προβλημάτων.
Οι εντυπώσεις μου είναι ανάμεικτες. Αρχικά απογοητευτήκαμε από το δάσκαλο και το μάθημα που έκανε. Πηγαίνοντας από τα αμφιθέατρα που ακούμε καθημερινά «ό, τι πιο καινούριο κυκλοφορεί στην αγορά» - όπως λέει μια συμφοιτήτρια – πήγαμε στο άγχος του να βγει η ύλη. Ύλη, όμως, που σχεδιάστηκε για ανθρώπους εκπαιδευμένους, αλλά εφαρμόζεται από άτομα που είχαν ελλιπή κατάρτιση σε Παιδαγωγικές Ακαδημίες που λειτουργούσαν πολύ συνθηματικά. Μετά τη δεύτερή μας παρατήρηση είδαμε τα πράγματα λιγότερο άσπρο – μαύρο και αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο δάσκαλός μας και κατ’ επέκταση ο κάθε δάσκαλος και η κάθε δασκάλα.
Τα παιδάκια είναι τρομερά!!! Μας έχουν εντυπωσιάσει με τα πράγματα που ξέρουν και τα πράγματα που μπορούν να συζητήσουν. Η αλήθεια είναι ότι έχουν δουλέψει πολύ μαζί τους οι δάσκαλοί τους, αφού τους έκαναν πολλά εναλλακτικά πράγματα όπως μαθαίνουμε κάθε μέρα. Επειδή εγώ και το άλλο παλικάρι της ομάδας είμαστε αρκετά ψηλοί, δεν μας έχουν πλησιάσει πολύ, αλλά και γενικά νομίζω ότι είναι κάπως ντροπαλά. Μόνη εξαίρεση είναι ένα παιδάκι που μίλησε σε μια από τις τρεις κοπέλες της ομάδας (είμαστε 5 στο σύνολο). Πλησιάζουν και την εφηβεία στην Έκτη, οπότε το αναλύσαμε και αυτό λίγο ψυχολογικά… Αχ, αυτός ο Piaget και ο Vygotsky!!!
Με την ομάδα μου είναι όλα ακόμα περίεργα, αλλά ανέλπιστα καλά. Επειδή δεν έκατσε να κάνουμε ομάδα με την παρέα μου για διάφορους λόγους (Erasmus, εγκυμοσύνες, περίσσευμα ατόμων) και επειδή εκείνη η ομάδα είχε κενή μια θέση πήγα μαζί τους. Αρχικά το φοβήθηκα να είμαι ειλικρινής, αλλά σιγά – σιγά βρίσκουμε ρυθμούς και κώδικες επικοινωνίας. Άλλωστε, τι σκατά μαθαίνουμε για ομαδοσυνεργατικές διδασκαλίες στη σχολή και θα τα απαιτούμε από τα παιδιά αν δεν μπορούμε πρώτα εμείς να τα εφαρμόσουμε;;; Μάλιστα, από ένα σημείο και μετά νιώθω και ασφάλεια μαζί τους. Κάνουμε πλακίτσες και είναι παιδιά που δουλεύουν, σκέφτονται και κυρίως ακούνε και βοηθάνε. Προσπαθώ να ανταποκριθώ και εγώ το ίδιο απέναντί τους.
Ο αποσπασμένος μας είναι αρκετά καλός. Έχει γνώσεις, προσπαθεί να είναι ενημερωμένος για τα πάντα, είναι βοηθητικός, αυστηρός εκεί που πρέπει, οργανωτικός και έχει την καλό ότι μας εμπνέει. Όποια σύγκριση με την Μέιλι από το Γκρέις Ανάτομυ τον αδικεί, αλλά πολλές φορές μου την θυμίζει. Γενικά, είμαι περίεργος σε κάποιες αντιδράσεις μου και όταν κάποιος με γνωρίζει μπορεί να αποκτήσει πολύ διαφορετική άποψη για το τι πιστεύω από αυτό που πραγματικά πιστεύω και σήμερα παραδέχτηκε ότι δυσκολεύτηκε λίγο να βρει τα κουμπιά μου.  Είμαι και κουμπωμένος από την πρώτη συνάντηση είπε. Γενικά, πιέζει λίγο παραπάνω, αλλά καλά κάνει για να τα δίνουμε όλα.
Αυτό έκανα και σήμερα, δηλαδή προσπάθησα πολύ και το σχέδιο μαθήματός μου το βρήκε πολύ καλό. Εννοείται ότι χάρηκα πολύ και σχηματίστηκε ένα τεράστιο χαμόγελο με το που μου το είπε, αλλά αγχώθηκα κιόλας γιατί τώρα θα πρέπει να επιβεβαιώσω τις προσδοκίες του. Και όχι μόνο τις δικές του, αλλά και τις δικές μου. Ίσως το δεύτερο να με ενδιαφέρει περισσότερο, αλλά έχει το νόημά του να πιστεύει και κάποιος άλλος σε εσένα.
Αύριο, ξεκινάω πρώτος, το πρώτο μάθημα, στην πρώτη βδομάδα. Θα κάνω Γλώσσα. Δεν ήταν και το πιο αγαπημένο μάθημά μου, αλλά το προσπάθησα πολύ. Θα το δούμε… Μ’ αυτά και μ’ εκείνα δεν έχω και χρόνο να γράψω στο μπλογκ… έχω πέσει με τα μούτρα στις αντωνυμίες, τα αρχαιόκλιτα, τα μαγνητικά πεδία και τα κόμικ… 
Καλό σας απόγευμα!!! Αύριο θα σας πω εντυπώσεις.

Bonus feed:
Τόπος: Αίθουσα Έκτης Δημοτικού
Ημερομηνία: Κάπου κοντά στο χαμό με τα γερμανικά δημοσιεύματα
Συμμετέχοντες: Ο δάσκαλος της τάξης μας και μαθητής
Υπόθεση: Εξέταση του προηγούμενου μαθήματος
Μάθημα: Η γενιά των πολιτικών μετά το ‘21
Περιστατικό:

-         Δάσκαλος: Ποιο μεγάλο έργο έκανε ο Χαρίλαος Τρικούπης;
-         Μαθητής: Κύριε, κύριε, να πω;;;;;
-         Δ: Πες μας παιδί μου…(δεν σήκωνε κανένας άλλος)
-         Μ: Την……… Αφροδίτη της Μήλου!!!
-         Δ.: …………………………………………………(αμίλητου και αλάλου γωνία)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου