Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Εργασία Vol. 2


Καλά....έκανα έναν ελληνικό καφέ καλύτερο και από εκείνον της μάνας μου!!! Δεν ξέρω αν φταίει ότι το μπρίκι μου το έστειλε η γιαγιά, αλλά να σας πω την αλήθεια είναι μια δώση πατρίδας.....
που 'σαι ρε μάνα να με δεις να διαβάζω με τον ελληνικό καφέ στο ένα χέρι, στο άλλο χέρι το Supporting the Spirit of Learning (θα γούρλωνε τα μάτια της αν της έλεγα τον τίτλο...) Βέβαια, ως παιδί της γενιάς μου και εγώ τσεκάρω το φέις για καινούρια μηνύματα και σχόλια κάθε είκοσι λεπτά... Στο μπλογκ δεν περιμένω σχόλια, αλλά γουστάρω να γράφω και να με διαβάζει (αλήθεια, πέρα από τον CsLaKoNaS θα με έχει διαβάσει κανείς;) κάποιος άσχετος από την άλλη γωνιά της Ελλάδας (τώρα θα είναι και της Ευρώπης) και να λέει κοίτα ζόρια που τραβάει ο κόσμος!!!


6 σχόλια:

  1. sugxarhrhthria k eis anwtera...
    ton kafe ema8es na ton ftiaxneis, to mpriki to xeis... twra to mono pou sou menei einai na ma8eis na les k to flutzani! :P

    ta filia mou ek viennis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Egw eisagw frappe apo Ellada...Den mporw ton elliniko me tipota...Sta diskola ti vgazw me ton iced coffee tou Starbucks....

    Einai diskoles oi katastaseis...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Ατίθασο πνεύμα» σε ευχαριστώ για τις ευχές σου και θα προσπαθήσω να μάθω να λέω το φλιτζάνι… κάπως θα πρέπει να ζήσω στο μέλλον αν δεν μας κάτσει το θέμα με τη σχολή…..

    Απ’ ό, τι πρόλαβα να δω στο μλογκ σου έχεις και εσύ μια αγάπη για τον καφέ και πολύ χάρηκα.

    «CsLaKoNaS», πιστεύαμε ότι θα βρίσκαμε και εδώ στιγμιαίο καφέ… αλλά και που βρήκαμε δώρο άδωρο ήταν αφού είναι τόσο ελαφρύς που δεν κάνει τίποτα απολύτως στη μάχη κατά του ύπνου την ώρα των «ρομποτικών» αγγλικών των Φιλανδών καθηγητών… οπότε χρησιμοποιώ τα αποθέματα ελληνικού που απέστειλε η αγαπητή βλάχα και βουνίσια γιαγιά!!!

    Στο επόμενο ταξίδι εκτός Ελλάδας για πολύ καιρό (μακριά από εμάς…. Φτου, φτου, φτου…) ξέρω ποια θα είναι τα πράγματα που θα πάρω. Καφές νες και σοκολάτες με γεύσεις φράουλας. Έχω φάει τον κόσμο να βρω κάτι με γεύση φράουλα… Έχουν ανανάδες… λες και φύτρωνε εδώ ο ανανάς και τον έχουν τόσο popular…. Αίσχος και Όνειδος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Huomenta Αγγελε!

    Αν είσαι στο Εσλίνκι -παρ'όλο που σου έχουν πέσει μύτες αυτιά και όλα τα συναφή από το κρυο και κοντεύεις να τυφλωθείς από το σκοτάδι- ότι χρειαστείς ή άν έχεις καμία απορία πες! Πέρασα μπόλικους μήνες εκεί και έχω μερικά καλά hints and tips, αν τα θέλεις βέβαια...!

    Ένα glogi και μια sauna τώρα τα τράβαγε και μένα ο οργανισμός μου αλλά που..

    Είναι μαγικό το μέρος πάντως και οι άνθρωποι- μην του βλέπεις έτσι μουντρούχους, είναι πολύ ξεχωριστός λαός. Μην τους προσεγγίσεις με τα ευρωπαικά δεδομένα, είναι πιο ασιάτες στις αντιλήψεις τους.. κι αν τελικά σου ανοιχτούν είναι φοβεροί. Ένα κλικ θέλει.

    Καλή συνέχεια λοιπόν εκεί!

    Μιχάλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Hyvää päivää!!!

    Επέστρεψα Ελλάδα πια… Δεν με σήκωνε το κλίμα πάνω! Αν και να σου πω την αλήθεια θα ξαναπήγαινα με χίλια τώρα!!! Ήμουν στο Joensuu, μια πόλη 80 Χμ από τη Ρωσία, στη Βόρεια Καρέλια.
    Ήμαστε στη Λαπωνία και είχαμε νοικιάσει ένα σπιτάκι τώρα το Δεκέμβρη (στο Ίναρι, κοντά στο εθνικό πάρκο αν έχεις ακουστα), μιλάμε για πολύ βόρεια… πάνω από τον αρκτικό κύκλο… Το σπιτάκι δεν είχε ηλεκτρικό, νερό και θέρμανση. Κόβαμε εμείς ξύλα για το τζάκι και τη σάουνα και παίρναμε χιόνι πάνω από τη παγωμένη λίμνη για φαΐ και μπάνιο και σάουνα.

    Κάναμε το βράδυ σάουνα, πέφταμε στο χιόνι στους μείον 15 και μετά στο σπίτι, δίπλα στο τζάκι γκλόγκι… Καταλαβαίνω τη νοσταλγία σου όσο δεν φαντάζεσαι!!!

    Μου λείπουν οι άτιμοι οι Φιλανδοί… ως σύνολο και ως νοοτροπία… Σε αντίθεση με το Φιλανδό συγκάτοικο, που τέσσερις μήνες πάνω στο ίδιο σπίτι ζήτημα είναι να μιλήσαμε 45 λεπτά… αλλά έχει και αυτό την εξήγησή του και τη χάρη του αν θέλεις…

    Καλώς σε βρήκα στν μπλογκόσφαιρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή